Check Mate Chapter 20 : : Rolling in the deep [NC]
ฝ่ามือเรียวขาวทาบลงบนอกกว้างราวกับพยายามอย่างยิ่งที่จะผลักไส
แต่ทุกอย่างช่างเป็นไปได้ยากเย็น...
จนแทบจะไกล้เคียงกับคำว่าเป็นไปไม่ได้
เฟยหลงได้ยินเสียงเตียงที่ขยับรุนแรงจนชิดกับกำแพงดังกึกๆ
มันตอกย้ำความจริงว่าอิ๋งเจิ้นกำลังกระทำอุกอาจและโหดร้ายกับร่างกายของเขามากแค่ไหนในตอนนี้
กายแกร่งหลอมรวมกับร่างเขานับครั้งไม่ถ้วนและทุกครั้งเต็มไปด้วยความเร่งเร้า
รุนแรงและดิบเถื่อน หยาดเหงื่อของร่างสูงหยดลงบนตัวเฟยหลง
เรียวขาขาวผ่องทั้งสองข้างพาดเกยที่บ่าแกร่ง
เช่นเดียวกับโคนขาขาวเนียนนุ่มถูกบีบเค้นจนบอบช้ำคาฝ่ามือหนา ทุกสัมผัสที่ร่างสูงลากมือผ่านเต็มไปด้วยความหนักแน่นและเรียกอารมณ์วาบหวามที่เฟยหลงไม่ได้ต้องการให้ท่วมท้นในอก
เขาไม่สามารถกลั้นเสียงครางของตัวเองได้เลย เมื่อร่างสูงยังคงกระแทกกายเข้าหาอย่างหนักหน่วง
โจนจ้วงอย่างเร่าร้อนราวกับอยากบอกว่าไม่ว่าจะพยายามหนีแค่ไหน
แต่ร่างกายของเฟยหลงก็คือของเขา
“พะ
พอแล้ว...อิ๋งเจิ้น...อ๊ะ....อ๊า....อ๊ะ...” เสียงครางกระเส่าที่ปะปนมากับเสียงห้ามปรามไม่ได้ทำให้อิ๋งเจิ้นอารมณ์เย็นลง
ตรงกันข้ามมันปลุกอารมณ์เร่าร้อนดิบเถื่อนของเขาให้โหมกระพือเข้าไปอีก
ข้อมือทั้งสองข้างของเฟยหลงที่ผลักลงบนอกกว้างแม้จะไร้เรี่ยวแรงเกินกว่าจะทำให้อิ๋งเจิ้นผละออกไปจริงๆ
แต่มันก็ขัดขวางเขาไม่น้อย
หมับ!
ดังนั้นร่างสูงจึงตัดปัญหาด้วยการตรึงข้อมือสองข้างไว้เหนือศีรษะ
ขณะหยัดกายเข้าหาร่างขาซ้ำๆโดยไม่สนใจว่าช่องทางอ่อนนุ่มจะเอ่อล้นเฉอะแฉะไปด้วยน้ำรักที่ปลดปล่อยไว้ก่อนหน้านี้สักแค่ไหน
นัยน์ตาคมกร้าวแฝงไปด้วยแรงปรารถนาจ้องมองทั่วทุกที่บนเรือนกายขาวผ่องด้วยความหลงใหลและคลั่งไคล้
เสื้อของเฟยหลงถูกกระชากออกจนวิ่น
แม้ว่ามันจะติดกับกายขาวอยู่บ้าง แต่ก็ติดอยู่แค่ที่แขน
ส่วนบนที่ประกอบไปด้วยแผ่นอกขาวที่พร่างไปด้วยรอยจูบและยอดอกสีสดช้ำไปด้วยรอยกัด ลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบตัดกับสะดือสวยที่เปรอะไปด้วยน้ำรักสีขุ่น
ต่ำลงไปอีกจนเห็นร่างกายที่กำลังเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่ชัดเจน
และร่างสูงก็ยังหยัดกายลงไปย้ำๆด้วยสีหน้าที่พอใจอย่างถึงที่สุด
“อ๊ะ
อ๊า...เจ็บ...แฮ่ก....ฮึก....” น้ำตาใสๆหยาดหยดจากดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยแรงอารมณ์
ทำให้หัวใจอิ๋งเจิ้นกระตุกวูบ มือหนาเลื่อนมากอบกุมใบหน้าสวยไว้เต็มฝ่ามือก่อนจะจูบซับทั่ววงหน้าขาว
ทาบร่างลงแนบชิดทุกส่วนจนไม่มีส่วนไหนที่ห่างกัน เฟยหลงหน้าร้อนวาบรั้งแผ่นหลังกว้างไว้แน่นเมื่อใบหน้าเลื่อนต่ำลงที่แผ่นอก
ฟอนเฟ้นปลุกอารมณ์อย่างเร่าร้อน ริมฝีปากอุ่นนุ่มดูดดุนยอดอกสีเรื่อเข้าโพรงปาก
ขบกัดและใช้ฟันครูดเบาๆที่ปลายยอดอันเป็นจุดเร้าจนร่างบางสะท้านบิดเร่าจิกแผ่นหลังกว้างแน่น
“อิ๋งเจิ้น....แฮ่ก.....อิ๋งเจิ้น...”
เสียงหวานกระเส่าเรียกชื่อเขาไม่หยุด
จนริมฝีปากร้อนต้องตอบรับเสียงเว้าวอนด้วยการดูดดุนหนักๆจนยอดอกสีสวยชุ่มไปด้วยน้ำใสๆ
ริมฝีปากร้อนจึงค่อยๆถอนออกมาและประกบริมฝีปากลงบนริมฝีปากอิ่มที่บวมช้ำไปด้วยรสจูบแทน
“อึก อื้อ...”
เฟยหลงครางในลำคอเมื่อริมฝีปากร้อนบดเบียดหนักหน่วงขณะที่ช่วงล่างยังกระแทกกายสอดประสานเข้ามาย้ำๆ
ลิ้นร้อนรุกเร้าเข้ามาและกวาดทั่วโพรงปาก
เกี่ยวกระหวัดตักตวงรสหวานจากริมฝีปากเฟยหลงอย่างไม่รู้อิ่ม ถอนออกไปให้หายใจอยู่แค่เสี้ยวนาทีแล้วจูบย้ำลงมาใหม่อีก
ขณะที่มือหนาลากไล้ทั่วร่างกายขาวบางไม่หยุด แรงหยัดจากสะโพกแกร่งทำให้ร่างเฟยหลงขยับไปตามร่างสูงซึ่งเป็นผู้ควบคุม
ไม่นานนักเรือนกายบางก็บิดเร่าและปล่อยอารมณ์โจนทะยานถึงขีดสุดอีกครั้ง
อิ๋งเจิ้นกระแทกกายอีกสองสามครั้งและปลดปล่อยเข้ามาอีกมากมายจนอาบต้นขานวลเนียน
เฟยหลงหอบหนักด้วยความเหนื่อย
เสียดวูบทั่วท้องน้อย เมื่อร่างสูงค่อยๆถอนร่างออกไป
เฟยหลงก็รับรู้ได้ว่ากายตนเองโล่งว่างกะทันหัน ขาเรียวขาวสั่นระริกจนอิ๋งเจิ้นรู้สึกสงสารต้องเป็นฝ่ายหุบขาขาวเข้ามาและวางลงกับเตียงดีๆ
อิ๋งเจิ้นลุกออกไปจากตรงนี้
เขาเดินตรงไปยังห้องน้ำและกลับมาพร้อมผ้าชุบน้ำเพื่อเช็ดตัวให้เฟยหลง
ดูเหมือนเฟยหลงเพลียมากจนหลับไป และอิ๋งเจิ้นก็ไม่ได้คิดจะรังแกเฟยหลงไปมากกว่าที่เป็นอยู่
หลังจากเขานำเสื้อผ้ามาสวมให้เฟยหลงเรียบร้อยแล้ว
นัยน์ตาคู่คมก็เต็มไปด้วยเรียบเฉย...
เขารู้สึกผิดที่เขาทำให้เฟยหลงเพลียมากขนาดนี้
แต่เขาไม่มีวันรู้สึกผิดที่หักหาญน้ำใจเฟยหลง...
ยังไงก็ตาม
เฟยหลงเป็นของเขา ของเขาคนเดียวเท่านั้น
