Check Mate Chapter 20 : : Rolling in the deep [NC]

Check Mate Chapter 20 : : Rolling in the deep [NC]

ฝ่ามือเรียวขาวทาบลงบนอกกว้างราวกับพยายามอย่างยิ่งที่จะผลักไส แต่ทุกอย่างช่างเป็นไปได้ยากเย็น...

จนแทบจะไกล้เคียงกับคำว่าเป็นไปไม่ได้

เฟยหลงได้ยินเสียงเตียงที่ขยับรุนแรงจนชิดกับกำแพงดังกึกๆ มันตอกย้ำความจริงว่าอิ๋งเจิ้นกำลังกระทำอุกอาจและโหดร้ายกับร่างกายของเขามากแค่ไหนในตอนนี้ กายแกร่งหลอมรวมกับร่างเขานับครั้งไม่ถ้วนและทุกครั้งเต็มไปด้วยความเร่งเร้า รุนแรงและดิบเถื่อน หยาดเหงื่อของร่างสูงหยดลงบนตัวเฟยหลง เรียวขาขาวผ่องทั้งสองข้างพาดเกยที่บ่าแกร่ง เช่นเดียวกับโคนขาขาวเนียนนุ่มถูกบีบเค้นจนบอบช้ำคาฝ่ามือหนา ทุกสัมผัสที่ร่างสูงลากมือผ่านเต็มไปด้วยความหนักแน่นและเรียกอารมณ์วาบหวามที่เฟยหลงไม่ได้ต้องการให้ท่วมท้นในอก เขาไม่สามารถกลั้นเสียงครางของตัวเองได้เลย เมื่อร่างสูงยังคงกระแทกกายเข้าหาอย่างหนักหน่วง โจนจ้วงอย่างเร่าร้อนราวกับอยากบอกว่าไม่ว่าจะพยายามหนีแค่ไหน แต่ร่างกายของเฟยหลงก็คือของเขา

“พะ พอแล้ว...อิ๋งเจิ้น...อ๊ะ....อ๊า....อ๊ะ...” เสียงครางกระเส่าที่ปะปนมากับเสียงห้ามปรามไม่ได้ทำให้อิ๋งเจิ้นอารมณ์เย็นลง ตรงกันข้ามมันปลุกอารมณ์เร่าร้อนดิบเถื่อนของเขาให้โหมกระพือเข้าไปอีก ข้อมือทั้งสองข้างของเฟยหลงที่ผลักลงบนอกกว้างแม้จะไร้เรี่ยวแรงเกินกว่าจะทำให้อิ๋งเจิ้นผละออกไปจริงๆ แต่มันก็ขัดขวางเขาไม่น้อย

หมับ!

ดังนั้นร่างสูงจึงตัดปัญหาด้วยการตรึงข้อมือสองข้างไว้เหนือศีรษะ ขณะหยัดกายเข้าหาร่างขาซ้ำๆโดยไม่สนใจว่าช่องทางอ่อนนุ่มจะเอ่อล้นเฉอะแฉะไปด้วยน้ำรักที่ปลดปล่อยไว้ก่อนหน้านี้สักแค่ไหน นัยน์ตาคมกร้าวแฝงไปด้วยแรงปรารถนาจ้องมองทั่วทุกที่บนเรือนกายขาวผ่องด้วยความหลงใหลและคลั่งไคล้

เสื้อของเฟยหลงถูกกระชากออกจนวิ่น แม้ว่ามันจะติดกับกายขาวอยู่บ้าง แต่ก็ติดอยู่แค่ที่แขน ส่วนบนที่ประกอบไปด้วยแผ่นอกขาวที่พร่างไปด้วยรอยจูบและยอดอกสีสดช้ำไปด้วยรอยกัด ลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบตัดกับสะดือสวยที่เปรอะไปด้วยน้ำรักสีขุ่น ต่ำลงไปอีกจนเห็นร่างกายที่กำลังเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่ชัดเจน และร่างสูงก็ยังหยัดกายลงไปย้ำๆด้วยสีหน้าที่พอใจอย่างถึงที่สุด

“อ๊ะ อ๊า...เจ็บ...แฮ่ก....ฮึก....” น้ำตาใสๆหยาดหยดจากดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยแรงอารมณ์ ทำให้หัวใจอิ๋งเจิ้นกระตุกวูบ มือหนาเลื่อนมากอบกุมใบหน้าสวยไว้เต็มฝ่ามือก่อนจะจูบซับทั่ววงหน้าขาว ทาบร่างลงแนบชิดทุกส่วนจนไม่มีส่วนไหนที่ห่างกัน เฟยหลงหน้าร้อนวาบรั้งแผ่นหลังกว้างไว้แน่นเมื่อใบหน้าเลื่อนต่ำลงที่แผ่นอก ฟอนเฟ้นปลุกอารมณ์อย่างเร่าร้อน ริมฝีปากอุ่นนุ่มดูดดุนยอดอกสีเรื่อเข้าโพรงปาก ขบกัดและใช้ฟันครูดเบาๆที่ปลายยอดอันเป็นจุดเร้าจนร่างบางสะท้านบิดเร่าจิกแผ่นหลังกว้างแน่น

“อิ๋งเจิ้น....แฮ่ก.....อิ๋งเจิ้น...” เสียงหวานกระเส่าเรียกชื่อเขาไม่หยุด จนริมฝีปากร้อนต้องตอบรับเสียงเว้าวอนด้วยการดูดดุนหนักๆจนยอดอกสีสวยชุ่มไปด้วยน้ำใสๆ ริมฝีปากร้อนจึงค่อยๆถอนออกมาและประกบริมฝีปากลงบนริมฝีปากอิ่มที่บวมช้ำไปด้วยรสจูบแทน

“อึก อื้อ...”

เฟยหลงครางในลำคอเมื่อริมฝีปากร้อนบดเบียดหนักหน่วงขณะที่ช่วงล่างยังกระแทกกายสอดประสานเข้ามาย้ำๆ ลิ้นร้อนรุกเร้าเข้ามาและกวาดทั่วโพรงปาก เกี่ยวกระหวัดตักตวงรสหวานจากริมฝีปากเฟยหลงอย่างไม่รู้อิ่ม ถอนออกไปให้หายใจอยู่แค่เสี้ยวนาทีแล้วจูบย้ำลงมาใหม่อีก ขณะที่มือหนาลากไล้ทั่วร่างกายขาวบางไม่หยุด แรงหยัดจากสะโพกแกร่งทำให้ร่างเฟยหลงขยับไปตามร่างสูงซึ่งเป็นผู้ควบคุม ไม่นานนักเรือนกายบางก็บิดเร่าและปล่อยอารมณ์โจนทะยานถึงขีดสุดอีกครั้ง อิ๋งเจิ้นกระแทกกายอีกสองสามครั้งและปลดปล่อยเข้ามาอีกมากมายจนอาบต้นขานวลเนียน

เฟยหลงหอบหนักด้วยความเหนื่อย เสียดวูบทั่วท้องน้อย เมื่อร่างสูงค่อยๆถอนร่างออกไป เฟยหลงก็รับรู้ได้ว่ากายตนเองโล่งว่างกะทันหัน ขาเรียวขาวสั่นระริกจนอิ๋งเจิ้นรู้สึกสงสารต้องเป็นฝ่ายหุบขาขาวเข้ามาและวางลงกับเตียงดีๆ

อิ๋งเจิ้นลุกออกไปจากตรงนี้ เขาเดินตรงไปยังห้องน้ำและกลับมาพร้อมผ้าชุบน้ำเพื่อเช็ดตัวให้เฟยหลง ดูเหมือนเฟยหลงเพลียมากจนหลับไป และอิ๋งเจิ้นก็ไม่ได้คิดจะรังแกเฟยหลงไปมากกว่าที่เป็นอยู่ หลังจากเขานำเสื้อผ้ามาสวมให้เฟยหลงเรียบร้อยแล้ว นัยน์ตาคู่คมก็เต็มไปด้วยเรียบเฉย...

เขารู้สึกผิดที่เขาทำให้เฟยหลงเพลียมากขนาดนี้

แต่เขาไม่มีวันรู้สึกผิดที่หักหาญน้ำใจเฟยหลง...

ยังไงก็ตาม เฟยหลงเป็นของเขา ของเขาคนเดียวเท่านั้น

  

กลับไปเม้น >>  http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1049618&chapter=22

Check Mate Chapter 16 : : I kissed your lips then I told you [NC]

Check Mate Chapter 16 : : I kissed your lips then I told you [NC]

“มะ ไม่ อิ๋งเจิ้น อย่า...ไม่เอา”

ร่างบอบบางห้ามด้วยเสียงเว้าวอนขณะที่ขาขาวที่ถูกแยกออกไกลกัน อิ๋งเจิ้นเบียดกายทาบทับร่างนุ่มนิ่ม แนบชิดจนไม่เหลือช่องว่างระหว่างคนทั้งสองมือหนาไล้ทั่วต้นขาเนียนนุ่ม บีบเค้าโคนขาขาวละมุนมือจนบอบช้ำ ขณะที่เฟยหลงลงรับรู้ว่าส่วนแข็งแกร่งของอีกฝ่ายกำลังรุกล้ำเข้ามาในร่างกาย แผ่นผลังบางเหยียดเกร็งติดกับเตียงเพราะแรงทาบทับจากร่างสูงด้านบน อิ๋งเจิ้นหายใจหอบแรงจนเฟยหลงหน้าร้อนวาบไปทั้งใบหน้า ร่างสูงขยับกายเข้ามาชิด เข้ามาอีก ลึกล้ำจนสุดความอ่อนนุ่มภายใน มือขาวกรีดเล็บลงบนแผ่นหลังแกร่ง สะดุ้งเฮือกสุดตัวเมื่อรับเอาตัวตนของร่างสูงมาไว้ในกายทั้งหมด

อิ๋งเจิ้นหอมหน้าผากเนียนดังฟอดยาวๆ

ขณะน้ำตาใสๆไหลรินจากดวงตาคู่สวย ความรู้สึกพ่ายแพ้อย่างหมดรูปและความรู้สึกเลวร้ายทุกอย่างโจมตีจนเฟยหลงแทบจะไม่อยากมองหน้าร่างสูงอีกต่อไป ทว่าอิ๋งเจิ้นก้มหน้าลงมาชิด ปลายนิ้วเรียวเกลี่ยน้ำตาบนแก้มเนียนให้ช้าๆ เฟยหลงฟาดฝ่ามือลงบนอกกว้างอย่างแรงหลายครั้ง

“นายมันเลว! นายมั่นชั่ว ชั่วที่สุดเลยอิ๋งเจิ้น.....อื้ออ”

ทว่าเสียงทุ้มก็ต้องกลืนหายเพราะริมฝีปากร้อนแนบสนิทลงมาบนริมฝีปากนุ่มสีสด บดเบียดเคล้าคลึงและย้ำลงมาหนักๆดูดดุนกลีบปากบวมช้ำย้ำๆไปมาดุนดันจนเฟยหลงเผลอใจอ่อนยวบเผยอริมฝีปากรับเรียวลิ้นอุ่นชื้นให้เข้ามาช่วงชิงความหวานจนได้ ปลายลิ้นร้อนของร่างสูงเกาะเกี่ยวเข้าหาลิ้นนุ่มภายในโพรงปากแสนหวาน ตักตวงและลิ้มรสทั่วโพรงปากแสนหวานอย่างไม่รู้เบื่อ ขณะที่ค่อยๆขยับกายเข้าหาร่างเล็กใต้ร่างเป็นจังหวะช้าๆนาบๆทั้งๆที่ริมฝีปากยังแนบสนิท

เฟยหลงเสียววาบไปทั่วท้องน้อยเมื่อร่างสูงดันกายเข้าหาเขาช้าๆทว่าลึกซึ้งและลึกล้ำจนร่างขาวโพลนขยับเขยื้อนไปตามแรงสอดประสานของร่างสูง อิ๋งเจิ้นยังคงบดจูบลงมาบนริมฝีปากนิ่มไม่หยุด ขณะที่มือหนาไล้ทั่วร่างขาวเกือบปลาย ลูบไล้ต้นขาเนียน ก่อนจะช้อนใต้ข้อพับขาและดันให้ขาขาวพาดบนบ่าแกร่ง

ริมฝีปากร้อนผ่าวค่อยๆถอนออกไปขณะที่อิ๋งเจิ้นยังคงหยัดกายเข้าหาร่างนุ่มนิ่มใต้ร่างอย่างปรารถนาและต้องการ ช่องทางอุ่นร้อนโอบกระชับเข้าไว้และกระตุกตอดรัดเป็นจังหวะจนอิ๋งเจิ้นแทบจะคลั่ง เหงื่อผุดซึมทั่วหน้าผาก ดวงตาคมเข้มกวาดมองทั่วร่างขาวเนียนชื้นไปด้วยเหงื่อที่หอบสะท้านอยู่ใต้ร่างเขาตอนนี้ เฟยหลงเซ็กซี่มาก เย้ายวนจนเขาแทบจะคลั่งตายคาอกอีกฝ่ายเลยก็ว่าได้ อิ๋งเจิ้นแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยความกระหาย ก่อนจะเร่งจังหวะสอดประสานให้เร็วขึ้นๆตามแรงอารมณ์

“อ๊า...อ๊ะ อ๊า อื้อ! อ๊า...” เสียงหวานครางกระเส่าตามแรงขยับเขยื้อนที่ร่างสูงผสานร่างเข้าหาลงมาย้ำๆ กระทบจุดเร้านักหน่วงจนร่างขาวเนียนบิดกายเร่า ขาขาวสั่นระริก ต้นขาเนียนจะหุบเข้าหากันอยู่ทุกเมื่อเพราะทนความเสียวซ่านไม่ไหว จนมือหนาต้องจับข้อเท้าขาวไว้ อิ๋งเจิ้นรวบร่างขาวมากอดไว้แนบอก แล้วกระแทกกายเข้าหาย้ำๆด้วยแรงอารมณ์ หมุนควานจนทั่วผนังอ่อนนุ่มและโจนจ้วงเข้าออกกระทบจุดกระสันภายใยของร่างเล็กอย่างเร่าร้อน

“อ๊า อ๊า! อึ๊! อ๊า...อ๊ะ อ๊า...” เสียงหวานครางกระเส่าไม่หยุด ร่างโปร่งบางบิดกายเร่าๆราวกับจะขาดใจ ช่องทางอ่อนนุ่มตอดรัดถี่ยิบจนร่างสูงกัดฟันกรอด

“อือ เฟยหลง...เฟยหลง...แฮ่ก...เฟยหลง” เขาครางเรียกชื่อคนใต้ร่างเหมือนคนบ้า คลั่งไคล้พรมจูบไปทั่ววงหน้าสวยอย่างรักใคร่

“อ๊ะ อ๊า อิ๋งเจิ้น...ไม่ อะ อย่า...อ๊า อย่า แฮ่ก...”

เสียงกระเส่าร้องไม่หยุดเมื่อใบหน้าคมก้มต่ำหาแผ่นอกนวล พรมจูบซุกไซ้จนทั่ว ก่อนจะดูดดุนยอดอกนุ่มเข้าโพรงปาก ปลายลิ้นร้อนตวัดเลียระรัวบริเวณยอดอกจนร่างระหงสะท้านเฮือก เสียวสยิวจนต้องจิกไหล่กว้างไว้แน่น ขณะที่อีกมือผลักไสศีรษะได้รูปออกไปจากแผ่นอกแต่ไม่เป็นผลแม้แต่น้อย ริมฝีปากร้อนดูดกลืนยอดอกนุ่มจนมันเปลี่ยนเป็นสีเรื่อ แข็งขืนสู้ปลายลิ้น ขณะที่สะโพรกแกร่งยังสอบเข้าหาร่างเล็กไม่หยุดจนได้ยินเสียงกระทบกันของเนื้อหยาบโลน

“อ๊า..อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า...” ร่างขาวแอ่นรับทุกแรงหยัดของสะโพกแกร่งขณะที่ริมฝีปากเห่อช้ำหอบครางด้วยความเสียวซ่านมือแผ่นอกโดนมือหนาบดขยี้ ขณะที่อีกข้างก็โดนริมฝีปากร้อนดูดดุนฝากรอยฟันขบเม้มจนแทบช้ำ

ร่างเล็กบิดเร่าจะขาดใจ ขาขาวบีบรัดจนแทบจะแนบชิดกับต้นคอแกร่ง หน้าท้องเต็มไปด้วยมัดกล้ามเสียดสีรัวเร็วเข้ากับหน้าท้องแบนราบ ริมฝีปากสีสดโดนบดเบียดอีกครั้ง ขณะที่มือหนากอบกุมส่วนที่ไวต่อความรู้สึกของเฟยหลงเอาไว้ และรูดรั้งรับกับจังหวะที่ควบกายเข้าหารัวเร็ว

“อื้มมม อื้มม” เสียงบดจูบหนักหน่วงดังก้องไปทั่วห้อง ก่อนอิ๋งเจิ้นจะเปลี่ยนเป้าหมายมาซุกไซ้ที่ไหล่เรียวบาง ร่างแกร่งกระแทกกายเข้าออกรัวเร็วขณะที่ช่องทางอุ่นนุ่มตอดรัดถี่ยิบ ในที่สุดเฟยหลงก็ทนไม่ไหว

“อ๊ะ อ๊า!” ร่างเล็กร้องครางสุดเสียงขณะปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือหนา อิ๋งเจิ้นรวบร่างขาวมากอดไว้แนบอกจนร่างเล็กกว่าจมมิดในอกกว้างหยัดสะโพกเข้าหาด้วยแรงอารมณ์หนักหน่วงจนเฟยหลงครางกระเส่าไม่หยุด จากนั้นก็กระแทกกายอีกสองสามครั้งและปลดปล่อยในช่องทางอ่อนนุ่มมากมายจนอาบล้นต้นขาด้านในเฉอะแฉะ แต่บทรักไม่ได้จบเพียงเท่านั้น เมื่อร่างขาวถูกจับให้นอนคว่ำ มือหนายกสะโพกขาวขึ้นสูงก่อนจะสอดความแข็งแกร่งเข้าไปทีเดียวจนสุด

“อ๊า! อื้อ...” ร่างสูงฝังใบหน้าหล่อลงกับเรือนผมสีเข้ม สูดดมด้วยความหลงใหลขณะขยับกายเข้าหาร่างเล็กรัวเร็วจนขาขาวสั่นระริก เฟยหลงครางลั่นเหมือนผู้หญิงจิกทึ้งผ้าปูที่นอนแน่นจนข้อมือแทบจะกลายเป็นสีขาว อิ๋งเจิ้นสอดประสานกายล้ำลึกกระทบกระแทกจุดเร้าลงมาหนักๆจนร่างเล็กหอบหายใจถี่ ทั้งเหนื่อยและเสียวซ่านจนแทบจะขาดใจอยู่ตรงนี้ ขณะที่ร่างสูงไม่มีวี่แววว่าจะอ่อนตัวลงเลย ยังควบกายเข้าหาราวกับปรารถนาในสิ่งนี้มานานแสนนาน มือหนาบีบเค้นต้นขาเนียนจนบอบช้ำ หยัดสะโพกเข้าหารัวเร็วหนักก่อนจะหยุดลงเฉยๆ ถอนร่างออกแล้วพลิกร่างโปร่งบางให้นอนหงาย ขาขาวถูกแยกออกไกลกันอย่างง่ายดาย ดวงตาคมกริบจ้องมองช่องทางรักสีเรื่อที่มีแต่น้ำรักสีขุ่นเอ่อล้นออกมา แถมยังขมิบถี่รัวไม่หยุดเพราะความต้องการของเจ้าตัวยังไม่หมดลง เฟยหลงหอบหายใจด้วยความทรมาน

“อ๊า! อื้ออ หยุด แฮ่กๆ...หยุด” ก่อนจะร้องเสียงหลงเมื่อใบหน้าคมซุกต่ำลงที่หว่างขาเนียนกอบกุมส่วนอ่อนไหวที่ชูชันบอกแรงอารมณ์ของเขาไว้ด้วยริมฝีปาก ดูดดุนไม่ต่างจากที่ทำกับยอดอกของเขาเมื่อครู่ เฟยหลงบิดกายเร่าๆร้องลั่นเหมือนจะขาดใจ แผ่นอกขาวตัดกับยอดอกสีสดสะท้านหอบหนักมือขาวดันศีรษะร่างสูงออกด้วยความทรมาน ขาขาวเนียนขยับหนีบเข้าหากันจริงอิ๋งจิ้นต้องสอดแขนเข้าไปโอบต้นขานุ่มและจับมือขาวที่ดันศีรษะเขาไว้ให้อยู่นิ่งๆ

“อ๊า อ๊ะ...อ๊า...” เฟยหลงร้องลั่นและบิดกายเร่ากับความช่ำชองที่อีกฝ่ายปนเปรอให้ขณะที่อิ๋งเจิ้นปรนเปรอให้ร่างขาวเนียนด้วยความหื่นกระหายและต้องการ เขาขยับครอบครองทุกตารางนิ้วในร่างกายบอบบาง รูดรั้งรัวเร็วจนเฟยหลงแอ่นร่างเกร็งและปลดปล่อยออกมาในที่สุด เฟยหลงหอบครางเสียงหวิวขณะที่ร่างสูงสอดร่างเข้ามาภายในช่องทางชื้นฉ่ำอีกครั้งและขยับกายเข้าหารัวเร็วจนอารมณ์รักทะยานขึ้นใหม่ มือขาวบางกรีดทึ้งลงบนแผ่นหลังกว้างด้วยความเจ็บใจ และนั่นทำให้อิ๋งเจิ้นแนบชิดร่างขาวหนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม ริมฝีปากสีเรื่อกระซิบชิดใบหูร่างสูง

“ฉันเกลียดนาย...”

ฟอดดด

และร่างสูงตอบแทนด้วยการหอมแก้มเนียนดังฟอดยาวๆและเคลื่อนกายแนบชิดเข้าหาเฟยหลงย้ำๆจนร่างเล็กสติแทบหลุด

“เฟยหลง...อา...เฟยหลง....”

“อ๊ะ อ๊า!”

ใบหน้าสวยเชิดครางสุดเสียงก่อนจะปลดปล่อยอาบเลอะหน้าท้องแกร่งเช่นเดียวกับอีกฝ่ายที่ปลดปล่อยเข้ามาในร่างเฟยหลงจนชุ่มฉ่ำและอุ่นวาบ ร่างสูงค่อยๆถอนร่างออกแต่ยังกกกอดร่างเล็กไว้แบบนั้นไม่ยอมปล่อย

ขาขาวเนียนก่ายไปบนขาร่างสูง ร่างกายยังสัมผัสแนบชิดทุกสัดส่วน

เปลือกตาบางปิดลงด้วยความเหนื่อยล้า ขณะที่อิ๋งเจิ้นยังไม่หลับ เขาสวมกางเกงให้ดีๆก่อนจะเปลี่ยนเสื้อแล้วหยิบเอาเสื้อเชิ้ตในตู้มาสวมคลุมให้ร่างเฟยหลงไว้ มือหนาลูบเรือนผมยาวยักโศกสีดำสนิทด้วยความรักใคร่ ก่อนจะจูบหน้าผากเนียนเบาๆ ค่อยๆสอดแขนไปใต้เอวคอดบางแล้วรั้งร่างเล็กมากอดไว้แนบอก

พรมจูบทั่วใบหน้าสวยไม่หยุด หอมแก้มแดงเรื่ออีกหลายฟอดใหญ่ๆ

เฟยหลงได้แต่ครางฮือในลำคออย่างสิ้นฤทธิ์ขณะที่อิ๋งเจิ้นลูบแผ่นหลังบอบบางไปมาราวกับจะปลอบประโลม

ฝ่ามืออุ่นลากผ่านแก้มเนียนก่อนจะประทับจูบที่ริมฝีปากนิ่มระเรื่อเบาๆ จ้องมองใบหน้าสวยยามหลับสนิทจมอยู่ในห้วงนิทรา ประโยคที่เสียงทุ้มพูดไว้ก่อนหน้านี้แว้บเข้ามาในหัวให้รู้สึกเจ็บปวด

‘ฉันเกลียดนาย...’

อิ๋งเจิ้นไม่ถือสา ถ้าหากเฟยหลงได้มองเห็น เขาจะรู้ว่าสายตาที่ร่างสูงมองเขาตอนนี้มันเอ็นดูขนาดไหน ริมฝีปากสีซีดจุมพิตหน้าผากร่างเล็กในอ้อมแขนเบาๆ...

“แต่พี่รักเฟยหลง...พี่รักเฟยหลงที่สุดเลยครับ...” 

กลับไปเม้น >>   http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1049618&chapter=18

Check Mate Chapter 15 : : The way you hate me 2 [NC]

nc

“อื้อ!”

เสียง ทุ้มหายไปในลำคอเพราะริมฝีปากนุ่มถูกบดจูบลงมาอย่างรุนแรง บดขยี้และขบเม้มผิวเนื้ออ่อนอย่างไม่ปรานีปราศรัย โหดร้ายป่าเถื่อน ไร้ซึ่งความทะนุถนอมโดยสิ้นเชิง ไม่สนใจเสียงร้องในลำคอและอาการต่อต้านของเฟยหลง ขายาวแทรกกลางหว่างขาเรียว ข้อมือสองข้างถูกร่างสูงกดไว้แน่นเหนือศีรษะจนขยับไม่ได้

ฝ่า มือร้อนจัดอีกข้างกระชากเสื้อที่เฟยหลงสวมอยู่ด้วยแรงทั้งหมดที่มี ร่างโปร่งร้องเสียงอู้อี้ในลำคอเพราะเนื้อผ้าขรูดกับผิวเนื้อเนียนตาม แรงกระชากจนแสบไปหมดทั้งร่าง หลังจากจัดการทำให้เสื้อถูกฉีกกระชากขาดวิ่นแทบไม่เหลือเค้าเดิมแล้ว

มือ หนาก็เลื่อนขึ้นมาบีบปลายคางมนให้เผยอริมฝีปากขึ้น ทว่าเฟยหลงกัดฟันแน่น ไม่ยอมให้รุกรานง่ายๆ มือหนาจึงเลื่อนต่ำลงปลดซิบกางเกงอีกฝ่าย รั้งลงอย่างรุนแรงจนเนื้อผ้าบาดขาขาวเนียนให้เฟยหลงต้องสะดุ้งด้วยความเจ็บ ปวด ทว่าไม่มีอะไรน่าตกใจเท่ากับอันเดอร์แวร์ที่ถูกรูดลงไปไว้ที่หัวเข่าเนียน และผลักให้ต่ำลงเรื่อยๆจนอิ๋งเจิ้นสามารถใช้ปลายเท้าเขี่ยมันออกไปให้พ้นทาง ได้

ร่าง เกือบเปลือยสั่นระริกและความตกใจทำให้เผลอส่งเสียงร้องในลำคอเป็นการเปิดปรา การให้เรียวลิ้นร้อนสอดเข้ามาลุกล้ำทั่วโพรงปากหวานจนได้ ร่างสูงส่งปลายลิ้นเข้าเกาะเกี่ยวลิ้นนุ่มอย่างเร่าร้อนและดุดัน สัมผัสดูดกลืนกลีบปากสวยจนเห่อช้ำ บดริมฝีปากลงไปซ้ำๆอย่างหนักหน่วงจนร่างระหงสะท้านหอบหมดเรี่ยวแรง

ร่าง สูงบดเบียดกายเข้าหาร่างเนียนนุ่มใต้ร่างจนแทบไม่เหลือช่องว่างระหว่างกัน มือหนาจับขาเรียวขาวให้แยกกว้างเพื่อให้แทรกกายเข้าไปได้แนบชิดกว่านี้

เฟย หลงหน้าร้อนวูบเมื่อรู้สึกว่าหน้าท้องแกร่งเสียดสีหน้าท้องของตนจนรู้สึก เสียววาบทั่วท้องน้อย ขณะที่ริมฝีปากร้อนผ่าวยังคงบดจูบดูดดุนริมฝีปากสีสดจนชื้นฉ่ำ ข้อมือขาวยังถูกตรึงแน่นจนชาไปทั้งแขน

ใบ หน้าคมซุกไซ้ทั่วลำคอขาว ดูดดุนจนผิวเนียนขึ้นสีเรื่อ ประทับตราจนทั่วแทบไม่เหลือที่ว่าง เฟยหลงหอบหนัก เสียงทุ้มเอ่ยกระท่อนกระแท่น

“หยะ หยุด...หยุดเดี๋ยวนี้อิ๋งเจิ้น”

“ไม่... ฉันไม่หยุด”

เสียงหนักแน่นตอบกลับ ขณะที่ริมฝีปากร้อนเลื่อนต่ำลงถึงแผ่นอกขาวเนียน

“นายเป็นของฉันได้ยินมั้ยเฟยหลง เป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น ตั้งแต่คืนนั้น และตลอดไป!”

“อ๊ะ!”

เฟย หลงสะท้านเฮือก เมื่อริมฝีปากร้อนดูดดุนยอดอกนุ่มเข้าโพรงปาก ร่างสูงจงใจดูดเม้มหนักๆที่ปลายยอดอันเป็นจุดอ่อนไหว ดูดดุนสลับหนักเบาจนร่างโปร่งครวญครางเสียงหวิวอย่างไม่อาจห้าม รับรู้ได้ว่าหัวใจกำลังเต้นรัวเร็ว แม้อีกใจจะรู้อยู่เต็มอกว่าแบบนี้มันผิดศิลธรรมมากขนาดไหน

เพราะเขาทั้งคู่ เป็นพี่น้องกัน!!!

“อะ อย่า อ๊ะ อ๊า...อย่า ขอร้อง อื้อ...อ๊า...”

เสียง ห้ามปนเสียงครางกระเส่าไม่ได้ทำให้อิ๋งเจิ้นอยากจะหยุด ตรงกันข้ามมันทำให้เขากระหายอยากในตัวร่างเล็กจนถึงที่สุดเลยก็ว่าได้ ปลายลิ้นร้อนลามเลียเกี่ยวกระหวัดยอดอกสีสดอย่างหื่นกระหายและยากที่จะหยุด อิ๋งเจิ้นขบเม้มจนขึ้นรอยจูบรอยฟันพร่างทั่วแผ่นอกเนียน ขณะที่ฝ่ามือหนาบดขยี้ยอดอกอีกข้างเร่งเร้าจนร่างโปร่งบิดกายเร่าๆไปมาด้วย ไม่อาจต่อต้านความเสียวซ่านที่ร่างสูงมอบให้ได้

อิ๋ง เจิ้นพรมจูบต่ำทั่วหน้าท้องแบนราบ แหย่ลิ้นลงแอ่งสะดือขาวจนร่างโปร่งสะท้านเฮือก ริมฝีปากร้อนพรมจูบทั่วหน้าท้องน้อยราบเรียบ มือหนาปล่อยจากการกดข้อมือขาวสองข้างไว้ให้อยู่เหนือศีรษะ

เฟย หลงจิกมือลงบนบ่ากว้าง ผลักไสอย่างต่อต้านเมื่อใบหน้าหล่อโน้มต่ำลงกลางหว่างขาขาว ริมฝีปากร้อนแตะจูบเข้าที่ต้นขาด้านในจนร่างโปร่งสะท้านเฮือก

“อะ อย่า...อิ๋งเจิ้น อย่า...ขอร้อง....” เสียง นุ่มทุ้มสั่นไหวแบบที่อิ๋งเจิ้นไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่เขาก็ไม่ได้คิดที่จะหยุด หนำซ้ำริมฝีปากร้อนยังจงใจครอบครองส่วนกลางลำตัวของเฟยหลงจนเจ้าตัวสะท้าน เฮือกด้วยความเสียวสะท้าน

“อ๊า..อื้ออ อ๊ะ อ๊า...”

ร่าง ขาวเนียนบิดเร่า ต้นขาเนียนนุ่มเบียดชิดเข้าหากันด้วยทนความกระสันไม่ไหว จนอิ๋งเจิ้นตั้งล็อคขาขาวไว้ให้อยู่นิ่งๆ ร่างระหงแอ่นรับตามสัญชาตญาณ แผ่นอกเนียนที่พร่างไปด้วยรอยจูบตัดกับยอดอกสีสดฉ่ำราวกับลูกเชอร์รี่สะท้าน หอบหนัก เช่นเดียวกับเสียงทุ้มหวานที่ครางกระเส่าเร้าอารมณ์อย่างถึงที่สุด

“อ๊า อื้อ อ๊า!”

มือขาวขยุ้มเส้นผมสีดำสนิทของร่างสูงจนยุ่งเหยิงไม่เป็นทรง เฟยหลงหอบแรงราวกับจะขาดใจทุกครั้งที่อิ๋งเจิ้นเร่งเร้าจังหวะปรนเปรอ

“อ๊า!”

ใน ที่สุดร่างบางก็กระตุกเกร็งและปลดปล่อยออกมา อิ๋งเจิ้นเก็บกลืนทุกหยาดหยดอย่างไม่มีความคิดที่จะรังเกียจเลยแม้แต่น้อย ก่อนที่ร่างสูงจะทาบทับร่างลงมาจนแนบชิดกัน เฟยหลงผลักไหล่กว้างออก ร่างเล็กหอบหายใจแรงด้วยความเหนื่อย น้ำตาซึมเล็กน้อยที่หางตา ทว่านัยน์ตาคู่สวยหยาดเยิ้มและริมฝีปากบวมช้ำสีเรื่อที่กำลังเผยอตัดกับฟัน ขาวทำให้ใบหน้าสวยตอนนี้เซ็กซี่น่าขยี้จนแทบคลั่ง

มือหนาประคองกอดบั้นเอวเพรียวไว้ ขณะทาบร่างเสียดสีเบาๆจนร่างขาวโยกคลอนเป็นจังหวะ

“อะ อย่า...ทำแบบนี้...หยุด เถอะอิ๋งเจิ้น ฉันขอร้องนายจริงๆ” สีหน้าเฟยหลงขอร้องอย่างที่เจ้าตัวพูด หยาดน้ำใสๆที่เหมือนจะหลั่งรินจากนัยน์ตาคู่สวยบ่งบอกว่าเขากำลังทำร้ายตจิต ใจอีกฝ่ายให้บอบช้ำขนาดไหน

“ไม่...ฉันจะลงโทษนาย”

“เราเป็นพี่น้องกัน”

“หรอ...”

อิ๋ง เจิ้นเลิกคิ้ว มือหนาบีบขย้ำลงมาที่แผ่นอกด้านซ้ายของเฟยหลงจนร่างเล็กสะท้านเฮือก ใบหน้าเนียนสวยผุดพราวไปด้วยเหงื่อ เสียงทุ้มครางเครือหวิวมือปลายนิ้วร้อนผ่าวบดขยี้ยอดอกนุ่มไปมาเบาๆ

ริมฝีปากร้อนกระซิบชิดริมฝีปากเห่อช้ำ

“ถ้างั้นทำไมหัวใจนายมันเต้นแรงนักล่ะ...”

“ฉัน ขอร้องอย่าทำแบบนี้เลย” เสียงทุ้มแผ่วเบาลงไปทุกที แต่อิ๋งเจิ้นแค่เหยียดยิ้มร้ายๆเท่านั้น ปลายนิ้วเรียวยาวแตะลงบนช่องทางคับแคบก่อนจะค่อยๆสอดเข้าไปด้านใน แม้จะโกรธหรือหึงหวงเฟยหลงแค่ไหน แต่ไม่อยากทำรุนแรงให้ร่างโปร่งบอบช้ำไปมากกว่าที่เป็นอยู่ แค่เห็นผิวขาวเนียนละเอียดแดงเรื่อเพราะรอยบาดของผ้าก็ทำให้เขาเจ็บแทนแล้ว

อิ๋งเจิ้นรู้มาตลอดว่าเฟยหลงสวย แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าร่างเล็กไม่ได้สวยแค่ใบหน้า แต่สวยไปทั้งตัว

ตรงไหนก็ล้วนหน้าพรมจูบฝากรอยรักไปซะหมด

“เจ็บ!” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อปลายนิ้วร้อนผ่าวดันเข้ามาในร่างเขา แม้จะเชื่องช้า แต่เขาก็เจ็บปวดและเกร็งไปหมด

“อย่าเกร็งสิ...” เสียงเข้มกระซิบแผ่ว กดจูบที่หน้าผากชื้นเหงื่อเบาๆ

“อิ๋งเจิ้น อย่าทำแบบนี้ ขอร้อง...” เฟยหลงแตะมือลงบนไหล่กว้าง สีหน้าวอนขอและน้ำตาที่ซึมอยู่ที่หางตาทำให้ร่างเล็กน่ารักน่าใคร่จนแทบบ้า แล้วใครมันจะไปหยุดได้!

“อื้อ!”

เสียง ทุ้มหายไปเมื่อริมฝีปากสีสดถูกบดเบียดจุมพิตและกลืนกินอีกครั้ง อิ๋งเจิ้นชักจูงร่างเล็กในอ้อมแขนด้วยจูบที่เร่าร้อนจนแทบจะทำให้อีกฝ่าย หลอมละลาย มือขาวจิกทึ้งลงบนเสื้อเขาจนยับย่น ขณะที่จูบหนักหน่วงสลับกับอ่อนโยน ปลายนิ้วเรียวก็ค่อยๆควานทั่วผนังร้อนอ่อนนุ่ม เย้าแหย่เข้าออกและขยับขยายให้พร้อมรับสิ่งแปลกปลอมที่ใหญ่กว่านี้มาก

“อื้ออ แฮ่ก....”

เสียง ริมฝีปากถูกบดเบียดและดูดกลืนยังคงดังเป็นระยะๆในห้องที่เงียบสนิทและไม่มี ใครนอกจากเขาทั้งสองคน เฟยหลงสะดุ้งสุดตัวและจิกมือลงบนไหล่กว้างแน่นเมื่อปลายนิ้วร้อนสัมผัสเข้า กับจุดที่ทำให้รู้สึกเสียดเสียวจดบิดกายเร่า

อิ๋งเจิ้นถอนจูบออกและบดจูบไปทั่วไหล่เรียวบางแทนระหว่างที่ขยับปลายนิ้วเข้าออกเพิ่มขึ้นทีละนิ้วจนครบทั้งสามนิ้ว

ร่างสูงขยับขยายจนมั่นใจว่าเฟยหลงพร้อมแล้วเขาจึงค่อยๆถอนนิ้วออกมา

เฟย หลงดันแผ่นอกกว้างไว้เมื่ออิ๋งเจิ้นทาบร่างลงมาหาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขารู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายที่เตรียมจะลุกล้ำเข้ามา ภายในร่างเขา

“อะ อย่า...” เฟยหลงขอร้องร่างสูงอีกครั้ง เขาไม่อยากรู้สึกผิดแบบนี้ไปจนชั่วชีวิต...

ผิดที่มีอะไรกับพี่ชายตัวเอง...

ผิดที่ดันลึกๆในใจมันดันไปรู้สึกดี

มือหนาจับเข้าที่ใบหน้าสวยก่อนจะจูบลงมาบนริมฝีปากสีสดย้ำๆหลายครั้ง

 “พี่สัญญาว่าถ้าเกิดอะไรขึ้น...พี่จะรับผิดชอบเอง...”

อ่านต่อ+กลับไปเม้น >> http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1049618&chapter=17